Kayıp düştüğümüz zamanları anımsadım. Her ayağa kalktığımızda daha da güçlenmiş gibi hissediyordum galiba içten içe. Sebepsizce güldüğümüz, tebessüme kapıldığımız anlar gibiydi. Kelimelerin ifade edemediği, dirayetini yitirmiş tümceler arasında kaybolmuştu sanki. Çözülen ayakkabı bağcığını bağlamaya geçtiğin süre kadardı halbuki. Anlık gelişen olaylara mı kapıldık? Sevda dediğimiz sözcüğü unutmuşuz.
Kendini aradığın o anlardan ibaretmiş her şey. Bulunca, anlamışsındır ki. Artık yitirmemek üzere kendini bulmuşsun. Kayıp olan yarını.
Derdin dermanı, sadece yarısıymış ruhunun. Yıllardır aradığın, aramadığın, düşündüğün ve düşünemediğin.